Kiteboarding jest sportem deskowym, w którym używa się latawca i wiatru jako napędu. W zależności od środowiska, w którym porusza się kiteboarder, oraz rodzaju deski ta dziedzina sportowa swoim zakresem obejmuje kitesurfing (woda), landkiting (ląd), snowkiting (śnieg), icekiting (lód). Kitesurfing to sport wodny, w którym żeglarz pływa na desce, sterując latawcem wykorzystującym siłę wiatru do napędu.
Pierwsze historyczne zapiski o wykorzystaniu latawców do napędu nawodnych jednostek wskazują na Chiny V w. p.n.e.! Jednak dopiero w 1977 roku Holender Gijsbertus Adrianus Panhuise użył latawca, deski windsurfingowej i trapezu. Dzięki temu może nosić tytuł wynalazcy kitesurfingu. W 1984 r. dwaj francuscy bracia Bruno i Dominique Legaignoux opatentowali latawiec z dmuchaną konstrukcją. Ten wynalazek, utrzymujący latawiec na powierzchni wody, okazał się punktem zwrotnym w sporcie.
W Polsce latawce do kitesurfingu pojawiły się w 1999 roku. Pierwsza szkoła kitesurfingowa powstała rok później, a pierwsze mistrzostwa Polski zostały rozegrane już w 2001 roku. Lata 2001–2004 to okres powolnej popularyzacji sportu głównie na Półwyspie Helskim. Ówczesny sprzęt był wciąż wymagający i nie pozwalał na gwałtowny rozwój, który nastąpił wraz z pojawieniem się bezpieczniejszych latawców typu bow. Lata 2005–2006 były przełomowe. Bezpieczne latawce ułatwiały naukę. Pojawiły się dwa cykle zawodów o mistrzostwo Polski. Większość szkół windsurfingowych dodała opcję szkolenia na kajcie.
W 2004 roku powstało Polskie Stowarzyszenie Sportów Ekstremalnych Kamikaze, które w 2010 r. zmieniło nazwę na Polskie Stowarzyszenie Kiteboardingu.
Źródło: pzkite.org
Polski Związek Kiteboardingu jest instytucją certyfikującą od 2021 roku i wydał już ponad 130 certyfikatów. PZKite potwierdza nadanie kwalifikacji: Projektowanie procesu dydaktycznego w kiteboardingu, Prowadzenie procesu treningowego z kiteboardingu, Prowadzenie zajęć z kiteboardingu.
Jakie są korzyści z włączenia do ZSK wspomnianych kwalifikacji?
Korzyści jest oczywiście wiele, myślę jednak, że warto podkreślić trzy najważniejsze. Pierwszą z nich jest standaryzacja sposobów nauczania. Drugą – rozpoznawanie polskich kwalifikacji w Europie. Z kolei trzecia wiąże się z podniesieniem standardów jakości podczas weryfikacji nabytych umiejętności. Wszystkie trzy korzyści przekładają się m.in. na bezpieczeństwo pracy instruktorów z kursantami.
Kto może starać się o zdobycie certyfikatu?
O certyfikat może starać się każdy, kto ukończył osiemnasty rok życia. Oczywiście trzeba wykazać się umiejętnościami, których opis jest dostępny internecie za pośrednictwem Zintegrowanego Rejestru Kwalifikacji. Oprócz wiedzy i umiejętności praktycznych podczas walidacji oceniamy również stopień zaawansowania umiejętności kiteboardingowych kandydatów, ich predyspozycje pedagogiczne, cierpliwość, profesjonalizm, poziom wiedzy.
Czy trudno jest sprostać kryteriom określającym umiejętności z obszaru kiteboardingu?
Metody sprawdzania umiejętności kandydatów na instruktorów kiteboardingu koncentrują się głównie na zagadnieniach merytorycznych dotyczących kiteboardingu. Zostały one opisane w podręczniku dla instruktorów, który zawiera ponad 250 stron i doczekał się już czwartej edycji.
Pierwszą częścią walidacji (w przypadku ubiegania się o nadanie każdej z trzech wymienionych kwalifikacji) jest egzamin teoretyczny, który składa się z części testowej i z części opisowej. Następnie weryfikowane są umiejętności praktyczne kandydata na instruktora, m.in. umiejętności pływania na desce kiteboardingowej czy z zakresu ratowania życia na wodzie.
Można uznać, że organizowane przez PZKite kursy instruktorskie są jednocześnie egzaminem. Kandydat na instruktora oceniany jest pod różnym kątem od początku trwania kursu, np. pod względem predyspozycji psychomotorycznych albo psychologicznych. Od instruktora kiteboardingu wymagamy ogromnej odpowiedzialności i wysokich umiejętności.
O autorze:
Igor Czernik – kierownik komisji szkolenia Polskiego Związku Kiteboardingu. Od lat związany z kitesurfingiem. Współzałożyciel pierwszej szkoły kiteboardingu w Polsce. Współautor podręcznika dla instruktorów kiteboardingu oraz licznych artykułów prasowych. Odpowiedzialny za przygotowanie opisów trzech kwalifikacji i złożenie wniosku o ich włączenie do ZSK.
