Na niemieckim rynku pracy przywiązuje się dużą wagę do formalnych kwalifikacji takich jak świadectwo ukończenia szkoły zawodowej czy studiów. Aby skutecznie wejść na ten rynek, należy mieć formalnie potwierdzone kwalifikacje. Dają one pracodawcy możliwość wiarygodnej weryfikacji kompetencji zawodowych osoby ubiegającej się o stanowisko pracy. W zawodach regulowanych formalne potwierdzenie kwalifikacji jest warunkiem obowiązkowym. Takie zawody (np. lekarz, nauczyciel czy
prawnik) mają szczególne znaczenie dla funkcjonowania państwa, wymagają więc wysokich standardów jakości, które są nabywane w ramach formalnego kształcenia zawodowego. Dynamiczna, stabilna i dobra sytuacja gospodarcza z jednej strony i starzejące się społeczeństwo oraz brak wykwalifikowanej siły roboczej z drugiej zmuszają podmioty rynku pracy do pozyskiwania nowych grup pracowników, które do tej pory nie były brane pod uwagę. Jak stwierdzono we wstępie, w centrum
tej debaty w Niemczech znajdują się szczególnie osoby ze środowisk migracyjnych. Stanowią one bardzo dużą grupę (około 20 milionów osób), która ma duży potencjał i poszukiwane kwalifikacje. Do tej pory nie można było jednak odpowiednio wykorzystać potencjału tych pracowników. W dużej mierze z tego powodu, że ich kwalifikacje nie były zauważane, systematycznie identyfikowane, a tym bardziej uznawane. Przyjęcie ustawy o uznawaniu miało lepiej wykorzystać możliwości tej grupy i uzupełnić brak wykwalifikowanych pracowników, co w dużej mierze udało się osiągnąć.
Pobierz publikację w języku polskim (PDF, 958 MB)
