Informacja dla użytkowników bazy

Podział kwalifikacji zgłoszonej we wniosku na dwie oddzielne kwalifikacje

Przebieg współpracy z wnioskodawcą w trakcie rozpatrywania wniosku o włączenie do ZSK kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych”

Informacje wstępne

1. Wnioskodawca: Fundacja VCC w Lublinie
2. Minister właściwy dla kwalifikacji: Minister Sprawiedliwości
3. Link do pobrania wniosku:

http://www.kwalifikacje.gov.pl/download/ogloszenia/20180412/Fundacja%20VCC_Formularz%20opisu%20kwalifikacji_Prowadzenie%20mediacji_poprawki%20pod%20cywilne_final.pdf

http://www.kwalifikacje.gov.pl/download/ogloszenia/20180921a/Prowadzenie%20mediacji%20s%C4%85dowych%20i%20pozas%C4%85dowych%20w%20sprawach%20cywilnych.pdf

4. Nazwy kwalifikacji włączonych do ZSK: „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach gospodarczych”, „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych”.

Procedowanie wniosku

1. Po wstępnym zapoznaniu się z wnioskiem w Ministerstwie stwierdzono, że przedstawiona w nim koncepcja kwalifikacji obejmuje zbyt szeroki zakres. Przedstawiony materiał pozwala myśleć raczej o dwóch oddzielnych kwalifikacjach ukierunkowanych na węższe specjalizacje w zakresie mediacji w określonych dziedzinach.

W związku z tym Minister Sprawiedliwości rozpoczął współpracę z Wnioskodawcą. Odbyło się spotkanie, w którym uczestniczyli przedstawiciele ministra, Wnioskodawca, eksperci wnioskodawcy z zakresu mediacji oraz pracownicy IBE. Podczas spotkania wskazano na rosnącą popularność, rangę i skalę mediacji w rozwiązywaniu sporów, zwłaszcza w sprawach gospodarczych. Zwrócono uwagę na to, że powodzenie mediacji jako skutecznej metody rozwiązywania konfliktów zależy od profesjonalizmu mediatorów, wysokiego poziomu ich kwalifikacji oraz etyki zawodowej. Od razu omówiono zakres kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach gospodarczych”. Wnioskodawca został poproszony o wybranie jednej specjalizacji i sprofilowanie pod nią wniosku pierwotnego. Przedstawiciele ministra właściwego pozostawili wybór specjalizacji Wnioskodawcy. Określono termin modyfikacji opisu i przesłania wniosku do ministra. Wnioskodawca wybrał specjalizację – mediacje w sprawach gospodarczych.

2. Po otrzymaniu wniosku obejmującego opis kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach gospodarczych” Minister rozpoczął konsultacje wniosku ze środowiskami zainteresowanymi. Wniosek został także wysłany do specjalistów celem pozyskania opinii na temat społeczno-gospodarczej potrzeby włączenia kwalifikacji do ZSK. Konsultacje środowiskowe, jaki i opinie specjalistów potwierdziły potrzebę włączenia do ZSK kwalifikacji. Specjaliści zaproponowali poprawki dotyczące między innymi warunków przystąpienia do walidacji, zapotrzebowania na kwalifikację oraz efektów uczenia się.

Po przeprowadzeniu konsultacji środowiskowych oraz po pozyskaniu opinii specjalistów odbyło się spotkanie z udziałem przedstawicieli ministra właściwego, Wnioskodawcy oraz pracowników IBE, na którym zostały omówione wyniki konsultacji dotyczące kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach gospodarczych”. Przedyskutowane zostały także propozycje poprawek oraz zmian we wniosku wynikające z uwag zgłoszonych w trakcie konsultacji środowiskowych oraz opinii specjalistów. Uzgodniono, że potrzebna jest druga kwalifikacja dotycząca mediacji w sprawach cywilnych, która będzie wymaganiem wstępnym do nabycia kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach gospodarczych”. Równocześnie dyskutowano na temat założeń tej drugiej kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych”. Minister określił termin złożenia wniosku „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych”.

Pracownicy IBE wyjaśnili kwestie związane z metodyką opisu kwalifikacji. Na spotkaniu uzgodniono również, że wnioskodawca przygotuje wnioski zawierające opisy omawianych kwalifikacji uwzględniające ustalenia. Przedstawiciele ministra określili terminy przekazania obu wniosków oraz przedstawili dalsze działania związane z rozpatrywaniem pierwszego wniosku „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach gospodarczych”.

W umówionym terminie Wnioskodawca przekazał do Ministra oba wnioski.

3. Minister Sprawiedliwości kontynuował współpracę z Wnioskodawcą. Na kolejnym spotkaniu, omówione zostały poprawki w opisie kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych”. Dyskusja dotyczyła poszczególnych zapisów we wniosku (np. w polu orientacyjny nakład pracy). Eksperci w Ministerstwie Sprawiedliwości przeanalizowali efekty uczenia się i zaproponowali ich modyfikację, inny układ, inną kolejność, a w niektórych wypadkach również nieco inną zawartość treściową. Omówione zostały: ważność certyfikatu, kwestie związane z walidacją takie jak np., metoda portfolio i analiza dowodów, oraz sposób weryfikowania kompetencji członków komisji walidacyjnej.

Na spotkaniu ustalono, że wnioskodawca opisze uzasadnienie w polu wniosku „Krótka charakterystyka kwalifikacji” w taki sposób, żeby użytkownicy ZSK mieli pewność, iż podane tu liczby godzin nie będą weryfikowane, a stanowią jedynie wskazówkę dotyczącą złożoności kwalifikacji i czasowych możliwości uzyskania kwalifikacji. Wspólnie dokonano rewizji efektów uczenia się. Zestawiono propozycje ekspertów ministerstwa z propozycjami Wnioskodawcy zawartymi w rozpatrywanym wniosku. W wyniku dyskusji i wspólnych ustaleń wypracowano propozycję modyfikacji koncepcji zestawów efektów uczenia się. Istotną zmianą było wprowadzenie odrębnego zestawu dotyczącego wiedzy ogólnej z zakresu prowadzenia mediacji, niezależnie od specjalizacji. W pozostałych zestawach efektów uczenia się przeprowadzono korekty zgodnie z wypracowanych stanowiskiem ekspertów. Wskazany został termin kolejnego spotkania.

Celem kolejnego spotkania była dalsza modyfikacja opisu kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych”. Spotkanie odbyło się w Ministerstwie. Podczas spotkania omówiono zmianę kolejności zestawów efektów uczenia się oraz samych efektów zawartych w opisie kwalifikacji. Określone zostały dalsze działania, w tym opracowanie poszczególnych części opisu kwalifikacji, podział prac do wykonania pomiędzy przedstawicieli wnioskodawcy oraz ministerstwa w ramach pracy zdalnej a także ustalono terminy oddania prac.

Wniosek dotyczący kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych” po wspólnych modyfikacjach przedstawicieli Ministra Sprawiedliwości, Fundacji VCC i przy wsparciu pracowników IBE został przekazany do ministra właściwego w ustalonym terminie.

We wniosku „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach gospodarczych” naniesiono niewielkie korekty wynikające z uwag ekspertów ministra właściwego. Dokonano ostatecznych akceptacji poprawek wynikających z konsultacji. Oba skorygowane wnioski zostały przekazane Ministrowi.

Efekt finalny

W „Monitorze Polskim” Dzienniku Urzędowym RP opublikowane zostały obwieszczenia o włączeniu do ZSK obu kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych” oraz „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach gospodarczych”.

Link do obwieszczenia: „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych” http://monitorpolski.gov.pl/mp/2018/1198/1

Link do obwieszczenia: „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach gospodarczych” http://monitorpolski.gov.pl/mp/2018/1201/1

PODSUMOWANIE

Do pomyślnego zakończenia sprawy wniosku Fundacji VCC z Lublina o włączenie do ZSK kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach gospodarczych” oraz „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych” doszło dzięki nawiązaniu od samego początku współpracy Ministra Sprawiedliwości z Wnioskodawcą.

Dla przebiegu i charakteru tej współpracy ważne było wstępne rozpoznanie w Ministerstwie merytorycznej strony zgłoszonej propozycji kwalifikacji „Prowadzenie mediacji sądowych i pozasądowych”. Dzięki temu możliwe było zainicjowanie od razu prac nad rozwojem koncepcji kwalifikacji przedstawionej we wniosku bez czekania na uwagi z konsultacji oraz formalne opinie specjalistów.

Wspólna praca nad zgłoszoną kwalifikacją umożliwiła rozwinięcie i doprecyzowanie pierwotnej koncepcji i zaowocowała wzbogaceniem krajowego zasobu kwalifikacji o dwie nowe potrzebne w tej branży kwalifikacje.

Przebieg współpracy z wnioskodawcą w trakcie rozpatrywania wniosku o włączenie do ZSK kwalifikacji „Praca z dzieckiem metodą Marii Montessori”

Informacje wstępne

1. Wnioskodawca: Fundacja Królowej Świętej Jadwigi
2. Minister właściwy dla kwalifikacji: Minister Edukacji Narodowej
3. Link do pobrania wniosku:

http://www.kwalifikacje.gov.pl/download/ogloszenia/20180131/Wniosek%20-%20Praca%20z%20dzieckiem%20metod%C4%85%20Marii%20Montessori.pdf

4. Nazwa kwalifikacji włączonej do ZSK: „Praca z dzieckiem metodą Marii Montessori”

Procedowanie wniosku

1. Streszczenie uwag zainteresowanych środowisk oraz opinii specjalistów:

Pozyskane uwagi i opinie potwierdziły popularność i znaczenie korzystania z założeń pedagogiki Marii Montessori podczas pracy z dziećmi. Jednocześnie pokazały niespójność zapisów w treści wniosku oraz ryzyka związane z ich interpretacją. Zdaniem zainteresowanych środowisk oraz specjalistów informacje przedstawione we wniosku wprowadzały w błąd. Sugerowały, że kwalifikacja otwiera drogę do pracy na stanowisku nauczyciela osobom bez wykształcenia wyższego potwierdzającego przygotowanie pedagogiczne: „Wpisanie kwalifikacji w ZRK może błędnie sugerować, że uzyskanie kwalifikacji „Praca z dzieckiem metodą Marii Montessori” – której potwierdzeniem jest certyfikat – daje odpowiednie i wystarczające przygotowanie do wspierania rozwoju i edukacji dzieci lub (co gorsza) jest wystarczające do podjęcia pracy w przedszkolach, szkołach lub innych placówkach oświatowych wykorzystujących tę metodę”.

2. Wnioskodawcy przekazano informację o rozpoczęciu konsultacji wniosku ze środowiskami zainteresowanymi, a następnie przesłano mu pozyskane uwagi z prośbą o pisemne ustosunkowanie się do nich. W odpowiedzi wnioskodawca zaproponował wprowadzenie do odpowiednich pól wniosku modyfikacji „tak, aby rozwiać wątpliwości” dotyczące jakichkolwiek uprawnień uzyskiwanych w wyniku potwierdzenia kwalifikacji „Praca z dzieckiem metodą Marii Montessori”. Jak podkreślił wnioskodawca: „Proponowana modyfikacja musi jednoznacznie wskazywać, że osoba posiadająca ww. kwalifikację nie nabywa żadnych uprawnień pedagogicznych, nie nabywa prawa do wykonywania zawodu nauczyciela, nie nabywa uprawnień do prac w poradniach psychologiczno-pedagogicznych”.

3. Przedstawiciele ministra zwrócili się również o opinie do specjalistów. Po przeanalizowaniu wszystkich materiałów dotyczących kwalifikacji opisanej we wniosku stwierdzono, że wielokrotnie pojawiająca się sugestia, że kwalifikacja może dawać uprawnienia nauczycielskie nie jest zasadna i nie powinna stanowić argumentu za negatywnym rozpatrzeniem wniosku o włączenie tej kwalifikacji do ZSK. Szczególnie ważne było, że wnioskodawca opatrzył pole wniosku: „Uprawnienia związane z posiadaniem kwalifikacji” komentarzem: „nie dotyczy”, co oznacza, że kwalifikacja ta takich uprawnień nie daje.

W trakcie analizy zgromadzonych uwag i opinii, po konsultacji z ekspertami z Instytutu Badań Edukacyjnych, zwrócono uwagę, że specjaliści mimo zastrzeżeń do opisu kwalifikacji ujętego we wniosku dostrzegali wartość związaną z włączeniem takiej kwalifikacji do ZSK. Podkreślali, że wskazane jest szerzenie wiedzy o metodzie Montessori jako mogącej wzbogacić warsztat pracy osób pracujących z dziećmi i młodzieżą. Informacje dotyczące uprawnień związanych z posiadaniem kwalifikacji wydawały się nieporozumieniem. Rola kwalifikacji rynkowych jest zupełnie inna – nie dają one uprawnień, ale stanowią potwierdzenie umiejętności zdobywanych w różny sposób i odpowiednio weryfikowanych. Z tego względu uznano, że obawy opiniujących jakoby wprowadzenie kwalifikacji do ZSK zmieniło sytuację związaną z zatrudnianiem i wymaganiami wobec osób pracujących w placówkach oświatowych i innych związanych z pracą z dziećmi są nieuzasadnione i sprzeczne z zamierzeniami wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, przedstawiciele ministra postanowili zaprosić Wnioskodawcę na spotkanie w celu wspólnego omówienia możliwości wprowadzenia korekt do wniosku.

4. Spotkanie odbyło się w Ministerstwie. Wzięli w nim udział: przedstawiciele Departamentu Strategii, Kwalifikacji i Kształcenia Zawodowego Ministerstwa Edukacji Narodowej, prezes i wiceprezes Fundacji Królowej Świętej Jadwigi oraz pracownicy IBE.

W trakcie spotkania uzgodniono, że we wniosku w pierwszej kolejności zmodyfikować należy informacje o kwalifikacji ujęte w polach „Grupy osób, które mogą być zainteresowane uzyskaniem kwalifikacji”, „Typowe możliwości wykorzystania kwalifikacji”, „Krótka charakterystyka kwalifikacji” oraz „Odniesienie do kwalifikacji o zbliżonym charakterze”, by mieć pewność, że kwalifikacja nie będzie rozumiana jako uprawnienie do pracy na stanowisku nauczyciela w polskim systemie szkolnym. Podczas spotkania przedstawiciele wnioskodawcy raz jeszcze wyjaśnili, że kwalifikacja „Praca z dzieckiem metodą Marii Montessori” powstała przede wszystkim z myślą osobach, takich jak rodzice organizujący naukę i uczący dzieci w ramach edukacji domowej czy osoby podejmujące się opieki nad dziećmi w domach rodzinnych, np. opiekunki dziecięce. Na spotkaniu od razu rozpoczęto pracę nad korektą zapisów we wniosku oraz uzgodniono, że wnioskodawca wprowadzi dalsze korekty przy wsparciu pracowników IBE.

5. Wnioskodawca przesłał zmodyfikowany wniosek do Ministerstwa. Następnie Minister poinformował wnioskodawcę o pozytywnej ocenie wniosku oraz o rozpoczęciu przygotowań do powołania i organizacji pracy zespołu ekspertów.

Efekt finalny

W „Monitorze Polskim” Dzienniku Urzędowym RP opublikowane zostało obwieszczenie o włączeniu do ZSK kwalifikacji „Praca z dzieckiem metodą Marii Montessori”.

Link do obwieszczenia: http://monitorpolski.gov.pl/mp/2018/1114/1

PODSUMOWANIE

W przypadku wniosku o włączenie do ZSK kwalifikacji „Praca z dzieckiem metodą Marii Montessori” szczególne znaczenie miała współpraca przedstawicieli ministra z wnioskodawcą, która miała miejsce po skonsultowaniu wniosku ze środowiskami zainteresowanymi i zebraniu opinii specjalistów.

Przedstawiciele ministra, dostrzegając w zgromadzonych uwagach i opiniach argumenty wskazujące na potrzebę znajomości metody Montessori wśród osób pracujących z dziećmi i młodzieżą, uznało za celowe włączenie takiej kwalifikacji rynkowej do ZSK. Dlatego zainicjowano wspólną pracę nad doprecyzowaniem i uzupełnieniem zapisów we wniosku, aby nie budziły wątpliwości. Uwagi z konsultacji oraz opinie specjalistów posłużyły jako materiał wskazujący kierunek niezbędnych korekt w opisie kwalifikacji, której dotyczył wniosek.

Informacje wstępne

1. Minister właściwy: Minister Sportu, Minister Rozwoju, Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej
2. Podstawy prawne:

• Ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji [Dz.U. z 2020 r., poz. 226], w szczególności w zakresie art. 22.

Opis przykładu dobrej praktyki

1. Współpraca ministra właściwego z podmiotem wnioskującym ma na celu podnoszenie jakości opisu kwalifikacji zgłoszonej we wniosku oraz zyskania środowiskowej aprobaty dla włączenia kwalifikacji do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji. Istotne jest dokładne zrozumienie argumentów stojących u podstaw złożonego wniosku, dlatego też istotne jest doprecyzowanie uwarunkowań i motywacji wnioskodawcy.
2. W celu nawiązania dialogu oraz zacieśnienia współpracy z wnioskodawcami, w kilku ministerstwach osoby/ komórki odpowiedzialne za procedowanie wniosku zaproponowały wnioskodawcom spotkania odbywające się bezpośrednio przed złożeniem wniosku w ZRK (jeżeli podmiot wnioskujący wcześniej poinformuje o zamiarze skierowania wniosku do ministra) lub bezpośrednio po jego złożeniu, przed rozpoczęciem konsultacji z zainteresowanymi środowiskami.
3. Na spotkania zapraszani byli również przedstawiciele Instytutu Badań Edukacyjnych, którzy pełnili rolę niezależnych ekspertów.
4. Podczas spotkań podmiot wnioskujący ma możliwość zaprezentować zgłaszaną kwalifikację, przedstawić motywacje nim kierujące oraz swoje doświadczenia. Jest to również okazja do tego, by przedstawiciele ministra właściwego mogli przedstawić swoje wstępne wątpliwości. W trakcie spotkania możliwe jest wypracowanie wspólnych rozwiązań w zakresie opisu kwalifikacji, które wpłyną korzystnie na jakość opisu i zwiększą prawdopodobieństwo pozytywnej decyzji o włączeniu kwalifikacji do ZSK.

Efekt finalny / podsumowanie:

Dzięki spotkaniom przedstawicieli ministra właściwego oraz podmiotu wnioskującego możliwe jest nawiązanie współpracy jeszcze przed rozpoczęciem procedowania wniosku o włączenie kwalifikacji rynkowej do ZSK. Współpraca ta jest kluczowa na dalszych etapach procesu i pozwala na wypracowanie rozwiązań akceptowanych przez obie strony. Ponadto spotkania umożliwiają głębsze zrozumienie argumentacji stojącej za decyzją o skierowaniu wniosku o włączenie kwalifikacji do ZSK. Pozwala to na trafniejszy dobór potencjalnie zainteresowanych środowisk i zaproszenie ich do wzięcia udziału w konsultacjach środowiskowych, a także wyłonienie specjalistów, którzy zostaną poproszeni o sporządzenie opinii na temat społeczno-gospodarczej potrzeby włączenia kwalifikacji do ZSK na dalszym etapie rozpatrywania wniosku.

Informacje wstępne

Organizacja posiedzeń zespołów ekspertów w trybie on-line została zapoczątkowana w związku z pandemią Covid-19 wymuszającą ograniczenia w kontaktach bezpośrednich. Praktyka ta jednak pokazała, że jest to rozwiązanie, które można rekomendować, jako alternatywną formę pracy zespołu ekspertów. Jednocześnie może być ona wykorzystywana w innych spotkaniach, np. konsultacji z wnioskodawcą.

1. Minister właściwy: Minister Cyfryzacji
2. Kwalifikacje rynkowe: „Zarządzanie cyberbezpieczeństwem – ekspert”, „Zarządzanie cyberbezpieczeństwem – menedżer”, „Zarządzanie cyberbezpieczeństwem – specjalista”
3. Opis dobrej praktyki jest uniwersalny i może obejmować oprócz kwalifikacji rynkowych, kwalifikacje potwierdzone dyplomem mistrza i świadectwem czeladniczym, kwalifikacje uregulowane.

Opis przykładu dobrej praktyki

1. Powołanie zespołu ekspertów – poszukując ekspertów w pierwszej kolejności przeprowadzono analizę wewnętrznych zasobów kadrowych ministerstwa oraz jednostek podległych i nadzorowanych. Pozwoliła ona wyłonić dwóch ekspertów. Trzecim ekspertem był przedstawiciel Instytutu Badań Edukacyjnych, który również moderował cały proces^[1]. Po znalezieniu ekspertów nastąpiła formalna weryfikacja, czy zostały spełnione wymogi określone w § 2 i § 3 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 sierpnia 2016 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać eksperci powołani do zespołu ekspertów, trybu powoływania ekspertów oraz procedury porównywania efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji z charakterystykami poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji (Dz.U. z 2016 r., poz. 1321). Formalna weryfikacja przebiegła pomyślnie. W związku z tym przygotowano zarządzenie o powołaniu zespołu ekspertów (w przypadku innych ministerstw jest to z reguły pismo). Dodatkowo informacja o składzie zespołu ekspertów została zamieszczona na portalu Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji.
2. Przygotowanie ekspertów – eksperci otrzymali mailowo poradniki „Przypisywanie poziomu PRK do kwalifikacji”, „Polska Rama Kwalifikacji”, prezentację dot. Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji oraz charakterystyki I stopnia (uniwersalne) i II stopnia (o charakterze zawodowym) Polskiej Ramy Kwalifikacji. Na prośbę ministerstwa Instytut Badań Edukacyjnych przygotował również tabelę zgodności, która stanowi podstawowy materiał podczas prac Zespołu Ekspertów. Została ona opracowana na podstawie opisu efektów uczenia się oraz kryteriów weryfikacji zawartych w opisie kwalifikacji.
3. Indywidualna praca ekspertów – eksperci przygotowali propozycje wypełnienia tabeli zgodności analizując nie tylko efekty uczenia się, ale także inne pola wniosku o włączenie kwalifikacji, w tym w szczególności: syntetyczną charakterystykę efektów uczenia się, krótką charakterystykę kwalifikacji, typowe możliwości wykorzystania kwalifikacji oraz odniesienia do kwalifikacji o zbliżonym charakterze
4. Przygotowanie spotkania on-line zespołu ekspertów

Do spotkania on-line w ministerstwie została wykorzystywana platforma Google Meet. Możliwość korzystania z niej wymaga wykupienia za niewielką opłatą pakietu dostępu. Atutem platformy Google Meet jest brak wymaganej instalacji oprogramowania wśród uczestników spotkania (wyjątkiem są komputery Apple). Na rynku funkcjonują również inne platformy, które umożliwiają poprowadzenie spotkania, np. Zoom, MS Teams. Część z nich jest bezpłatna, jednakże często wiąże się to z pewnymi ograniczeniami, np. po 1 godzinie uczestnicy muszą się ponownie logować. Aby korzystać w pełni z funkcjonalnej platformy do komunikacji zaleca się wykupienie do niej dostępu. Jest to z reguły niewielki koszt.

Kilka dni przed spotkaniem, uczestnicy otrzymali informację mailową z linkiem umożliwiającym zalogowanie się do platformy. Dodatkowo została przekazana krótka instrukcja postępowania wraz ze wskazaniem osoby do kontaktu w przypadku wystąpienia problemów. W instrukcji oprócz wyjaśnienia zasad obsługi platformy podkreślono, aby użytkownik komputerów Apple wcześniej przetestował link. Z uwagi na inny system operacyjny, w niektórych wypadkach wymagane jest zainstalowanie oprogramowania.

5. Spotkanie zespołu ekspertów określającego poziom PRK dla kwalifikacji

Spotkanie zespołu ekspertów prowadzone było przez moderatora. Osoba ta powinna posiadać wiedzę dot. Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji oraz przypisywania poziomu PRK do kwalifikacji , umiejętności korzystania z charakterystyk Polskiej Ramy Kwalifikacji, jak również moderowania spotkań. Moderator przed spotkaniem powinien przeanalizować wniosek, który będzie przedmiotem prac zespołu ekspertów.

Po zalogowaniu się wszystkich uczestników oraz wzajemnym przedstawieniu moderator zapytał czy proces przypisywania jest jasny. Jeżeli zgłoszone zostaną wątpliwości, pytania, zgodnie z potrzebami wyjaśnia je. Najczęściej eksperci proszą o dodatkowe wyjaśnienia dot. korzystania z charakterystyk Polskiej Ramy Kwalifikacji. Po wyjaśnieniach rozpoczął się właściwy proces określenia poziomu przez zespół ekspertów. Na początku eksperci określali wstępny poziom PRK dla kwalifikacji, który ułatwia pracę z charakterystykami PRK. Następnie moderator wyświetlał wszystkim uczestnikom tabelę zgodności. Eksperci wskazywali kluczowe kryteria weryfikacji dla poszczególnych etapów uczenia się, które są zaznaczane poprzez pogrubienie tekstu. Kolejnym krokiem było wskazanie przez członków zespołu ekspertów odpowiednich deskryptorów zawartych w charakterystykach II stopnia (o charakterze zawodowym) Polskiej Ramy Kwalifikacji. W przypadku wątpliwości zespół ekspertów może wspierać się charakterystykami I stopnia (uniwersalnymi), jednakże w opisywanym przypadku nie było takiej potrzeby. Na podstawie wybranych deskryptorów zespół ekspertów określił poziom PRK dla poszczególnych zestawów efektów uczenia się oraz dla całej kwalifikacji. (Ważne: nie jest to średnia arytmetyczna poziomu poszczególnych deskryptorów; zespół ekspertów określa poziom PRK na podstawie analizy deskryptorów określających poszczególne efekty uczenia się).

Na zakończenie spotkania moderator przygotował ostateczny tekst rekomendacji, która po akceptacji przez zespół ekspertów, została przedstawiona ministrowi właściwemu.

Efekt finalny/podsumowanie

1. Niskie koszty organizacji posiedzenia zespołu ekspertów (m. in. ministerstwo nie musi refundować ekspertom kosztów przejazdu i noclegu).
2. Łatwiejsze ustalenie terminu – eksperci nie muszę poświęcać całego dnia lub dwóch dni
   (w zależności od czasu dojazdu) na posiedzenie zespołu; może to mieć przełożenie na szybkość procedowania wniosku.
3. Łatwiej zachęcić ekspertów do uczestnictwa w posiedzeniu zespołu – nie muszą przyjeżdżać do siedziby ministerstwa w Warszawie.
4. Łatwość moderowania całego procesu – materiały są wyświetlane w czasie rzeczywistym na ekranie komputera wszystkich uczestników, wprowadzane zmiany są od razu widoczne.
5. Uniwersalny charakter praktyki – może być ona wykorzystywana na posiedzeniach zespołu ekspertów określających poziom PRK dla różnych typów kwalifikacji; można ją wykorzystać również do innych spotkań, np. konsultacji z wnioskodawcą.  

^[1] W przypadku, gdy analiza wewnętrznych zasobów kadrowych ministerstwa oraz jednostek podległych
i nadzorowanych nie pozwala na wyłonienie ekspertów, drugim krokiem jest poszukiwanie przez ministerstwo ekspertów zewnętrznych. Najczęściej podejmowanym działaniem jest zwrócenie się do konkretnych osób zidentyfikowanych przez pracowników ministerstwa lub zainteresowanych kwalifikacją środowisk pracodawców i pracowników, stowarzyszeń zawodowych, stowarzyszeń branżowych, samorządów gospodarczych lub organizacji gospodarczych działających w Polsce. Działaniami wspomagającymi może być opublikowanie informacji na portalu ZSK lub stronie BIP ministerstwa.

Obszar: Współpraca z wnioskodawcą

Informacje wstępne:
Współpraca z wnioskodawcą ministra właściwego oraz reprezentujących go urzędników może odbywać się na wielu etapach rozpatrywania wniosku o włączenie kwalifikacji rynkowej do ZSK. Poniższy opis powstał na podstawie działań stosowanych w różnych ministerstwach i ma na celu wskazanie rozwiązań, które pokazują obszary możliwej współpracy oraz korzyści z niej wynikające. Jednocześnie należy podkreślić, jak ważna jest partnerska współpraca ministra właściwego oraz reprezentujących go urzędników z wnioskodawcą podczas całego procesu rozpatrywania wniosku. Buduje ona zaufanie do systemu kwalifikacji, co w dłuższej perspektywie będzie miało przełożenie na wzmocnienie oraz upowszechnienie całego systemu.

Etapy rozpatrywania wniosku, podczas których możliwa jest współpraca z wnioskodawcą

Etap przed złożeniem wniosku
Współpraca pomiędzy wnioskodawcą, a ministrem właściwym może zostać nawiązana już przed złożeniem wniosku w Zintegrowanym Rejestrze Kwalifikacji. Dobrą praktyką jest wcześniejsze poinformowanie ministra, którego uznaje się za właściwego do rozpatrzenia wniosku, o zamiarze jego złożenia. Rekomenduje się, aby wnioskodawca poinformował ministra właściwego o głównych założeniach, argumentach przemawiających za wnioskiem, doświadczeniach podmiotu wnioskującego itp.
Atuty rozwiązania:
1. Podjęcie współpracy przed złożeniem wniosku pozwoli na ewentualne wyjaśnienie pojawiających się wątpliwości, wspólne poszukiwanie rozwiązań.
2. Pozwoli przygotować się osobie/komórce wyznaczonej w ministerstwie do rozpatrywania wniosku, co potencjalnie może mieć wpływ na długość procedowania wniosku.
Więcej informacji: link do przykładu dobrej praktyki – Organizacja spotkań z podmiotem wnioskującym: https://kwalifikacje.edu.pl/baza-przykladow/

Weryfikacja jakości opisu kwalifikacji przez ministra właściwego po złożeniu wniosku do ZRK
Weryfikacja jakości opisu kwalifikacji jest związana z przeglądem treści opisu kwalifikacji w zgłoszonym wniosku pod kątem spełniania podstawowych warunków włączania kwalifikacji rynkowych do ZSK. W przypadku uwag minister właściwy przesyła wnioskodawcy listę niezbędnych poprawek, które powinny zostać naniesione w opisie kwalifikacji rynkowej. Jednocześnie rekomenduje się nawiązanie współpracy z wnioskodawcą również w sytuacji, gdy minister właściwy nie ma uwag do wniosku.
Atuty rozwiązania:
1. Współpraca z wnioskodawcą zostaje nawiązana na początku procesu rozpatrywania wniosku. Wzmacnia to budowanie partnerskich relacji.
2. Wnioskodawca poznaje urzędnika, który będzie zajmował się wnioskiem oraz jego dane kontaktowe. Pozwala to na nawiązanie relacji i ułatwia późniejszy kontakt.

Konsultacje wniosku z zainteresowanymi środowiskami
Konsultacje pozwalają na merytoryczną ocenę złożonego wniosku przez podmioty posiadające wiedzę i doświadczenie w obszarze, którego dotyczy przedmiotowa kwalifikacja. Współpraca ministra właściwego z wnioskodawcą pozwala na wzmocnienie tego etapu. Po przeprowadzeniu konsultacji wnioskodawca powinien otrzymać zestawienie uwag zgłoszonych podczas konsultacji z zainteresowanymi środowiskami. Potencjalnie minister właściwy po konsultacjach może zwrócić się do wnioskodawcy o ustosunkowanie się do wniesionych uwag. Jednakże częstą praktyką jest, że minister właściwy dopiero po pozyskaniu opinii specjalistów na temat społeczno-gospodarczej potrzeby włączenia kwalifikacji rynkowej do ZSK zwraca się do wnioskodawcy o odniesienie do wszystkich uwag oraz opinii zebranych w tych dwóch etapach rozpatrywania wniosku.
Atuty rozwiązania:
1. Rozszerzony zostaje zasięg konsultacji – wnioskodawca również może propagować informację na temat prowadzonych konsultacji oraz zachęcić inne podmioty do wzięcia w nich udziału.
2. Wnioskodawca wzmacnia swoją pozycję w środowisku oraz upowszechnia informację o włączaniu kwalifikacji rynkowych do systemu oraz samym ZSK.

Pozyskanie opinii specjalistów na temat społeczno-gospodarczej potrzeby włączenia kwalifikacji
Podczas tego etapu specjaliści, posiadający odpowiednią wiedzę i umiejętności niezbędną do merytorycznej oceny wniosku, opracowują indywidualnie opinię na temat społeczno-gospodarczej potrzeby włączenia kwalifikacji do ZSK. Równocześnie mogą rekomendować dalsze zmiany w opisie kwalifikacji. Po ich otrzymaniu minister właściwy sporządza zbiorcze zestawienie opinii. Rekomenduje się poinformowanie wnioskodawcy o rezultacie działań.
Atuty rozwiązania:
1. Transparentność całego procesu oraz wzmacnianie relacji partnerskich minister właściwy  wnioskodawca.
2. Działanie na rzecz wyższej jakości opisu kwalifikacji.

Powołanie zespołu ekspertów w celu określenia poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji dla danej kwalifikacji
Minister właściwy powołuje zespół ekspertów. Są to osoby posiadające doświadczenie związane z obszarem, którego dotyczy kwalifikacja oraz mające wiedzę o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji. Zadaniem ekspertów jest opracowanie rekomendacji w zakresie przypisania poziomu PRK do kwalifikacji. Równocześnie, jak pokazuje praktyka, eksperci niejednokrotnie proponują również dokonanie zmian w opisie samej kwalifikacji. W związku z tym zalecaną dobrą praktyką, zaobserwowaną w różnych ministerstwach, jest zapraszanie wnioskodawcy na posiedzenie zespołu ekspertów. Aktualnie funkcjonują dwa podejścia:

• – poinformowanie wnioskodawcy o terminie spotkania zespołu ekspertów z prośbą o możliwość konsultacji przez telefon. W razie potrzeby eksperci kontaktują się z wnioskodawcą i wyjaśniają wątpliwości lub uzgadniają proponowane zmiany we wniosku. W tym przypadku zespół ekspertów najczęściej kontaktuje się tylko w sprawie najważniejszych wątpliwości lub propozycji zmian;
• zaproszenie wnioskodawcy do udziału w posiedzeniu zespołu ekspertów (bez możliwości uczestniczenia w tej części spotkania, w której odbywa się głosowanie dot. rekomendowanego poziomu PRK dla kwalifikacji);
  Doświadczenie pokazuje, że drugie podejście jest efektywniejszym rozwiązaniem. Umożliwia bezpośrednie interakcje wnioskodawcy i ekspertów, co przekłada się na wspólne wypracowanie wszystkich zmian we wniosku.

Atuty rozwiązania:
1. W trakcie określania poziomu PRK eksperci na bieżąco mogą wyjaśniać z przedstawicielem podmiotu wnioskującego swoje wątpliwości. W przypadku, kiedy uwagi ekspertów wymagają zmodyfikowania treści kwalifikacji, można przeprowadzić to działanie od razu, w obecności i za zgodą wnioskodawcy, co wydatnie skraca czas potrzebny na realizację tego etapu włączania kwalifikacji do ZSK.
2. Udział przedstawicieli wnioskodawcy ma też znaczenie ze względu na możliwość przekazania im wiedzy na temat procesu włączania kwalifikacji rynkowej do ZSK, co może mieć pozytywne znaczenie dla postrzegania systemu jako wiarygodnego, a także wpływ na poczucie podmiotowości wnioskodawcy.